Want it Back

Tego nie puszczą w telewizji. Perfekcyjny klip Amandy Palmer do jej nowej piosenki, Want it Back.

↬ Boing Boing

Artyści kontra wydawcy

Nie wszyscy muzycy są zachwyceni tym, co wyprawiają wydawcy. Dopiero co Sony straciło kawałek twarzy przez rykoszet od strzału w stopę, gdy tuż po śmierci Whitney Houston wprowadziło podwyżkę cen jej płyt i usunęło The Bodyguard z Netflix. Teraz szaleją inni wydawcy, a muzycy protestują.

Jak donosi CNN (en), Członkowie Motörhead poprosili swoich fanów, by nie wydawali ponad 600 dolarów na wydany właśnie zestaw 15 płyt opakowanych w czaszkę. „Nie mamy kontroli nad tym co się dzieje z wczesnymi piosenkami i nie chcemy, żeby fani myśleli, że zespół ma coś wspólnego z wypuszczeniem tak drogiego zestawu”.

„Niestety chciwość kolejny raz podnosi swój ujadający łeb,” powiedział lider Lemmy Kilmister. „Odradzam [kupowanie], nawet najbardziej toczącym pianę z pyska kolekcjonerom!”

W grudniu 2011 pojawił się album The Return Of The Spectacular Spinning Songbook Elvisa Costello i the Imposters. W artykule zatytułowanym „Ukradnijcie tę płytę” (en) na swojej stronie Costello pisze o nim w samych superlatywach, zwracając uwagę na świetną jakość muzyki i wyjątkowo ciekawą oprawę graficzną. A potem dodaje:

Niestety, my na http://www.elviscostello.com nie jesteśmy w stanie polecić wam tego cudownego artykułu, gdyż cena wydaje się być albo błędem drukarskim albo satyrą.

W zamian poleca zakup „Ambassador Of Jazz”, dziesięciopłytowego zestawu zremasterowanych nagrań Louisa Armstronga, kosztującego poniżej 150 dolarów. Jak pisze Costello: „Szczerze mówiąc, muzyka jest o niebo lepsza”.

Warto też posłuchać jak Frank Zappa tłumaczy, dlaczego świetne płyty powstawały w czasach gdy szefowie wytwórni nie mieli żadnego pojęcia o muzyce, i jak to się skończyło, gdy za sprawę zabrali się byli hippisi:

Disco ratuje życie

Jest mało prawdopodobne, by pisząc jeden ze swoich największych przebojów, Stayin’ Alive, bracia Gibb myśleli, że ratują czyjeś życie. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa, znana też jako CPR (Cardiopulmonary resuscitation), to prosta technika, która pozwoliła wielu ludziom przeżyć zawał serca. Polega na rytmicznym uciskaniu klatki piersiowej nad sercem i opcjonalnie oddychaniu usta-usta. Lekarze zalecają uciskanie serca w tempie 100 razy na minutę, a 103 uderzenia w Stayin’ Alive są świetnie zbliżone. W 2008 roku Doktor David Matlock z Uniwersytetu Illinois przetestował kilkunastu ratowników. Gdy symulowali CPR na manekinach słuchając piosenki, utrzymywali idealne tempo. Po kilku tygodniach powtórzyli resuscytację bez muzyki, lecz z zaleceniem odtwarzania piosenki w głowie. Ich wyniki były prawie równie dobre jak za pierwszym razem.

Jedyna rzecz w tym klipie, która nie zgadza się w warunkach polskich, to numer alarmowy. Poza tym Ken Jeong, znany pewnie niektórym z roli gangstera Leslie Chow w Kac Vegas w Bangkoku, jest nie tylko komikiem ale też lekarzem. Wie co robi. Choć może bardziej zapamiętamy zasady oglądając, jak do akcji wkracza Vinnie Jones:

Muzeum nagrań woskowych

Niedawno pisałem o odtworzeniu nagrań Ainów wykonanych na wałkach woskowych przez Bronisława Piłsudskiego na początku XX wieku. Teraz zrekonstruowano nagranie kanclerza Niemiec Otto von Bismarcka z 7 października 1889. Nieraz się zastanawiałem, dlaczego jednymi z najczęstszych źródeł wiadomości ze świata na onet.pl są newsru.com i itar-tass.com. Na informacje o nagraniach Bismarcka trafiłem właśnie na onecie, a biorąc pod uwagę ich źródła nie dziwi to, że nie wspomniano o tym, że odtworzona kolekcja wałków zawiera też najwcześniejsze znane nagranie muzyki Fryderyka Chopina. Po takie informacje trzeba było sięgnąć do BBC. Nagrania zostały zrekonstruowane przez specjalistów z Narodowego Parku Historycznego Thomasa Edisona — można tam posłuchać kilku nagrań z okresu 1889-1890, w tym fragment allegro vivace II koncertu fortepianowego f-moll Chopina w wykonaniu Otto Neitzela.

12 godzin nieznanej muzyki Vangelisa

W 1998 roku Vangelis skomponował ponad 12 godzin muzyki, której nie słuchał prawie nikt poza neurochirurgami. Osoby o wrażliwych żołądkach powinny przy słuchaniu wyłączyć obraz, bo muzyka stanowi tło do 24 półgodzinnych 35 wideo operacji neurologicznych, dołączonych do greckiego podręcznika mikroneurochirurgii, który napisał Stergios Tegos. Poniżej laminektomia T12-L1:

Poza wyłączeniem obrazu można jeszcze włączyć właściwie nigdy nie przydatną, a czasami bardzo drażniącą, opcję karaoke w karcie dźwiękowej, by nie słyszeć greckiego komentarza. Każdy, kto oglądając film słyszał muzykę i efekty dźwiękowe, ale nie głosy aktorów, zrozumie to świetnie — w niektórych kartach bardzo łatwo jest przypadkowo włączyć karaoke, a niejeden Windows został zainstalowany na nowo, bo nie wiadomo było, co porobiło się z dźwiękiem.

Więcej (a właściwie wszystko) o „taśmach Tegosa” we wpisie na The growing bin (en). Znalezione na blogu Bena Goldacre (en).

Wizualizacje i interdyscyplinarność

Infografika to nie tylko ładniejsze i ciekawsze przedstawienie zjawisk, które nas otaczają i dotyczą. To także droga do ich zrozumienia, a czasem sposób na rozwiązanie prawdziwych problemów. Astronom Michelle Borkin w swoim wystąpieniu an TEDx Boston 2011 pokazuje (od 5:20), jak metoda przedstawiania danych stosowana przez astronomów wpływa na trafność diagnoz zaburzeń układu krążenia. Oglądając klasyczny angiogram CT (tomografowy obraz przepływu krwi w naczyniach) lekarze wyłapywali 39% niebezpiecznych sytuacji. Zastosowanie wykresu drzewiastego, który Borkin stosuje w badaniach mgławic, zwiększyło trafność do lekarzy do 62%. Jednym z podstawowych grzechów lekarzy, astronomów i fizyków jest stosowanie tęczowych kolorów. Porzucenie ich na korzyść schematu monochromatycznego dało trafność 91%.

Michelle Borkin zwraca uwagę na korzyści płynące z podejścia interdyscyplinarnego. Przedstawiony sposób wizualizacji astronomowie pożyczyli od bioinformatyków badających ekspresję genów. Ci z kolei byli inspirowani wykresami biologów ewolucyjnych. Takich wykresów używał już Charles Darwin. O tym jak interdyscyplinarność i medycyna mogą uratować życie opowiadał ciekawie Tal Golesworthy na TEDx Kraków 2011 (wideo na końcu tego wpisu).

Michael Schermer o dziwnych przekonaniach

Warto posłuchać wykładu Michaela Schermera, założyciela The Skeptics Society, na TED w 2006 roku, w którym mówi jak ważny dla nauki i poznania jest sceptycyzm:

(link do wykładu na stronie TED)

W wykładzie jest dużo mniej lub bardziej znanych przykładów pareidolii (o której tu czasami coś jest) czy dowiedzieć, jaki jest przekaz odtwarzanego wspak „Stairway to Heaven”, a także dlaczego jeżeli na budowli pojawia się więcej niż jeden cudowny wizerunek, to te nadliczbowe warto zmyć.