Nekrologi wyborcze

Jest niewiele rzeczy tak śmiesznych dla przypadkowego czytelnika, a tak przykrych dla bliskich, jak błędy w tekstach nekrologów. Pierwszy raz z problemem tym spotkałem się prawie trzy lata temu składając nekrolog bliskiej osoby w krakowskim biurze ogłoszeń „Gazety Wyborczej” przy ulicy Brackiej. Choć byłem w dość złej formie, wychwyciłem dwie literówki na pierwszej szczotce i jeszcze jedną na drugiej. W druku błędów już nie było, może dzięki temu, że nie skorzystałem z oferty wklejenia krzyżyka na drogę, do wyboru z katalogu.

Botoid

W świecie infolinii nie ma już po drugiej stronie słuchawki prawdziwych ludzi. Zastąpiły ich botoidy. Kiedy rozmawiam z, dajmy na to, infolinią neostrady, czuję się jeszcze trochę dziwnie, choć powinienem był się przyzwyczaić przez ostatnie parę lat. Gdy infolinia każe mi czekać dłużej niż 45 sekund na odpowiedź, powraca do rozmowy tekstem „Przepraszam, że musiał pan tak długo czekać”. Nauczyłem się odpowiadać tym samym kiedy ja sam nie mogę się przez dłuższy czas odezwać, zajęty wykonywaniem otrzymanych od niej poleceń. Nauczyłem się trzymać przed sobą zwykłą kartkę z wypisanymi wszystkimi pinami, loginami, clientid’ami i nazwiskami panieńskimi matek, i tylko zaznaczam ile razy odpytano mnie o konkretny kawałek informacji, by kompletnie nie zbotoidzieć.