Co nam mówią znaki

Zaczęło się niewinnie. Z Twittera dowiedziałem się, że na anglojęzycznej Wikipedii istnieje strona Porównanie europejskich znaków drogowych. Istnieje też podobna strona na Wikipedii polskiej, ale jest ograniczona do zaledwie sześciu największych krajów Europy.

Najciekawsze znaki to te, na których coś się dzieje — samochód wpada do rzeki, ciężarówka wybucha, a dzieci biegają wzdłuż i w poprzek ulicy. Różnice w zachowaniu i wyglądzie dzieci wyrysowanych przez anonimowych pracowników ministerstw wielu państw (dzięki czemu praktycznie wszystkie znaki drogowe są w domenie publicznej) były na tyle intrygujące, że skłoniły do dokonania pobieżnej analizy. W miarę łatwo można było wyróżnić trzy kategorie dzieci: idące, biegnące, oraz pędzące tak, jakby gonił je sam diabeł:

CNlMFJeWcAAuDA1

Zrobienie mapki nie było szczególnym problemem. Mam w Pythonie bibliotekę z funkcją, której wystarczy podać kolory wybranych państw Europy by otrzymać plik z mapą w formacie svg.

europesigns

Gorzej było z legendą, bo funkcja nie pozwala na łatwe dolepianie do mapki tekstów czy obrazków bitmapowych. Poza tym, choć każda przeglądarka (może z wyjątkiem Lynxa) poradzi sobie bez problemów z pokazaniem grafiki svg, to ze względów bezpieczeństwa nie da się jej wstawić na blogach wordpress.com bo odpowiednio przygotowany obrazek może zawierać złośliwy kod. Legendę było najłatwiej stworzyć jako osobną tabelę html, którą bez problemu można było wstawić tu lub na stronę przedstawioną na obrazku powyżej. Warto pamietać, że każdy znak w legendzie jest przy okazji linkiem do pełnowymiarowego znaku na Wikipedii.

Idź Biegnij Pędź, jeśli ci życie miłe

Austria

Szwajcaria

Białoruś

Belgia

Niemcy

Estonia

Czechy

Francja

Hiszpania

Dania

Węgry

Włochy

Grecja

Islandia

Rosja

Irlandia

Holandia

Ukraina

Norwegia

Polska

Szwecja

Zjednoczone Królestwo

Słowacja

Turcja

Gdy już uzyskało się fajny młotek, którym można sobie sprawnie poradzić z jednym problemem, to szuka się innych, by też w nie z ciekawości walnąć. Przyglądając się z bliska tym znakom trudno nie zauważyć, że pomiędzy państwami istnieją pewne różnice genderowe:

childcrossinggender

Starszy chłopiec Starsza dziewczynka Trudno powiedzieć Chłopcy, chłopcy…

Austria

Finlandia

Niemcy

Białoruś

Belgia

Islandia

Dania

Estonia

Szwajcaria

Szwecja

Węgry

Rosja

Czechy

Zjednoczone Królestwo

Holandia

Ukraina

Hiszpania

Norwegia

Francja

Polska

Grecja

Irlandia

Włochy

Słowacja

Turcja

W krajach północnych albo starsza dziewczynka prowadzi młodszą postać, zapewne chłopca, albo nie da się jasno określić płci. Na południu i wschodzie dominują chłopcy, choć w przypadku Rosji, Białorusi i Ukrainy można się tylko tego domyślać z zachowania postaci.

Skoro dało się wygenerować mapy i legendy dla jednej grupy znaków, to oczywiście trzeba było znaleźć jakąś inną, ciekawą. Okazuje się, że w różnych państwach na samochody spada różna liczba kamieni. Stosunkowo mało w Skandynawii czy Niemczech, ale we Francji czy Zjednoczonym Królestwie robi się gorąco:

carboulders

3 4 5 6 7 8

Finlandia

Niemcy

Austria

Białoruś

Belgia

Zjednoczone Królestwo

Norwegia

Dania

Szwajcaria

Czechy

Estonia

Szwecja

Grecja

Islandia

Hiszpania

Francja

Irlandia

Węgry

Słowacja

Turcja

Włochy

Polska

Rosja

Ukraina

Mogłoby się wydawać, że w Norwegii jest ich więcej niż trzy, ale gdy przyptarzymy się uważnie to są tam zaznaczone „kreski ruchu” (zna ktoś lepsze tłumaczenie?), sugerujące, że kamienie spadają szybciej niż gdzie indziej. Podobnie jest tylko w Turcji. W zestawieniu brakuje Holandii, ale trudno się dziwić, skoro najwyższa ich wzniesienie, Vaalserberg, liczy sobie zaledwie 322 metry, a zbocza nie są strome, więc kamienie nie mają z czego spadać.

Ślęcząc nad znakami drogowymi można trafić na masę fascynujących historii. Nie miałem pojęcia, że czcionka używana na polskich znakach to Drogowskaz, który w 1975 stworzył przez Marek Sigmund, a którego półwolną wersję (do użytku niekomercyjnego) w 2006 opracował Emil Wojtacki.

Wiele znaków wyraźnie związanych jest ze stronnością ruchu — w Zjednoczonym Królestwie i Irlandii sporo znaków wykazuje lateralizację przeciwną do kontynentalnej. Ciekawym wyjątkim są roboty drogowe — w UK przy robotach drogowych szufluje się oczywiście na lewo, ale podobnie też czynią Szwedzi. Być może jest to relikt czasów przed Dagen H, dniem 3 września 1967, kiedy to ruch lewostronny zastąpiono prawostronnym.


Jeżeli ktoś będzie chciał to przygotuję przewodnik pokazujący krok po kroku jak tworzyć te infografiki — proszę zostawić komentarz lub odezwać się na Twitterze.

Tagi: ,

Komentarzy 5 to “Co nam mówią znaki”

  1. KasiaZ Says:

    Genialne! :D
    Trochę po czasie, ale poproszę o info dot. biblioteki i funkcji :)

  2. 5000lib Says:

    Jak i za pomocą jakiego programu robi się infografiki?

Tu możesz zostawić komentarz, ale może najpierw przeczytaj "zasady komentowania".

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.